(எஸ்.ரி.அருள்குமரன் ) உளச்சிகிச்சையாக அரங்கு ஓர் அறிமுகம் நாடகம் எனும் கலை வடிவம் மனித வாழ்வில் பிரிக்க முடியாத வடிவமாக விளங்குகின்றது. மனிதர்களது வலி, பிரச்சினை,என்பவற்றினை மட்டும் பேசி நிற்க்காது அவர்களது உள விடுதலைக்கான மார்க்கத்தினையும் கோடிலியாக பேசி நிற்கின்றது. நாடகம் பல வகைகளில் விரிந்தும் எல்லையில் பரந்தும் உள்ள கலைவடிவம் ஆகும். ஈடுபடுபவர்களிடையே ஆற்றல்களினை விதைப்பதிலும் அவர்களினை சுயமுனைப்புள்ளவர்களாக்கி சுதந்திர செயலாளிகளாக தகவமைப்பதில் இக்கலைக்கு கனதியான வகிபங்கு உண்டு. நாடகம் நடிப்பவர்களிடையேயும் பார்ப்பவர்களிடையேயும் உறவு வலுப்பெறுகின்றது. இவ்வுறவு பல்வேறு வகைகளில் உற்சாகம் கொள்ளவும் பார்ப்பவர்கள் தம்மை தகவமைத்து கொள்ளவும் துணை செய்யும். கலை எனும் போது மனித உணர்வுகளின் வெளிப்பாடு என பொதுவாக குறிப்பிடுகின்றனர்.அரங்கும் உணர்வுகளினை பகிர்வதற்கான களமாக விளங்குகின்றது. நாடகம்,அரங்கு எனும் சொற்;பதங்கள் அர்த்தம் பொதிந்தவையாக காணப்படுகின்றன. நாடகம் எனும் சொல்லினை ஆங்கிலத்தில் னுசுயுஆயு எனவும் அரங்கு எனும் சொல்லினை வுர்நுயுவுசுநு எனவும் அழைப்பர். னுசுயுஆயு எனும் சொல்லானது கிரேக்க வேரடிச்சொல்லான னுசுயுஆநுNழுN எனும் சொல்லிருந்து இருந்து தோற்றம் பெற்றதாகவும் இதன் பொருள் ஏற்க்கனவே நிக்த்தப்பட்டதொன்றாகும் எனவும் வுர்நுயுவுசுநு எனும் சொல்லானது வுர்நுயுசுவுநுழுN எனும் சொல்லிருந்து தேற்றம் பெற்றதாகவும் இதன் பொருள்பார்கக்கும் இடம் என்பதாகவும் பொருள் கொள்ளப்படுகின்றது. தமிழக தமிழ அரங்க வரலாற்றில் சிறப்பிக்கப்படுகின்ற கலித்தொகை காலத்தில்; சிவன் ஆடியதாக குறிப்பிடப்படுகின்ற பாண்டரங்கம் என்பதினை பாண்டு 10அரங்கம் என வகுத்து நோக்குகின்றனர். பாண்டு என்பது வெண்மையினையும் அரங்கம் என்பது இடத்தினையும் குறித்து நிற்க்கின்றது. அரங்கு என்பது சாதாரன வாழ்வில் இருந்து வேறுபட்டதாகவும் சாதாரண வாழ்வில் வெளிப்படுத்த முடியாதவற்றினை வெளிப்படுத்துவதற்கான களமாகவும் விளங்குகின்றது. நாடகம் என்பது குறித்த இடத்தில் நிகழ்த்தப்படுகின்றது என்பதாகும். நிகழ்த்தப்படுகின்றது என்பதில் பார்க்கப்படுவதற்கான ஒண்று காணப்படுகின்றது.இங்கு பார்த்தல் என்பதில் பார்ப்போன் வெறுமனே நாடகத்தினை பார்க்கின்றான் என்பதனை விட தன்னை,தனது உணர்வினைதனது மனப்பதிவுகளினை கண்டு கொள்கின்றான் என்பதே பொருளாகும். இவ்வாறு கண்டு கொள்வதினால் தனது பலம், பலவீனம் என்பவற்றினை இனம் கண்டு தனது பிரச்சினையில் இருந்து தன்னை விடுவித்து கொள்வதற்கான மார்க்;கத்தினை இனம் காண்கின்றாhன். அரங்கு ஆரம்பகாலத்தில் பொருள் கொள்ளப்பட்ட முறையில் இருந்து நவீன கோட்பாட்டாளர்களினால் அவர்கள் பொருள் கொள்ளப்படுகின்ற நோக்கு நிலைக்கு ஏதுவான செயல்தளத்தில் வைத்து நோக்கும் போது பார்க்கும் இடம் என்பது தன்னை கண்டு கொள்ளல் அல்லது தன்னை அறிதல் என பொருள் கொள்ளப்படுகின்றது. இங்கே உணர்வு ரீதியான பரிமாறல்கள் இடம் பெறுவதினால் உணர்ச்சி வெளியேற்றப்பட்டு அதற்கூடாக ஒருவன் தன்னை அறிந்து கொள்வதற்கான வாய்ப்பு ஏற்ப்படுகின்றது.ஒருவன் தன்னை அறிந்து கொள்வதன் மூலம் தன் சமூகத்தினை அறிந்து கொள்ளக்கூடியவனாக மாற்றமடைகின்றான்.இதனடிப்படையில் அரங்கு அவனை சுயமுனைப்புள்ளவனாக்குகின்றது. நாடகம் என்பது மோதுகை நிலையில் சித்தரித்து காட்டுவது எனக்குறிப்பிடுவர் மோதுகை எனும் போது முரன்படுதலினை குறிக்கும்முரனானது தன்னோடு,பிறரோடு,இயற்கையோடு,கடவுளோடு, என பல தளங்களில் இயங்குதலினை காணலாம். இம்முரன்பாடு பார்ப்போரிடையே ஏதாவது உளக்கிளறல்களினை ஏற்படுத்தி அவர்களிற்;கு விடுதலை அளிக்கின்றது. விடுதலை அளிக்கும் பண்பு காலம் காலமாக இடம்பெற்று வருவதினை அவதானிக்கலாம்.அரங்கானது பார்ப்பேரது ஆண்மாவினை ஊடறுத்து அவனது விடுதலைக்கான வழியினை ஏற்படுத்தி விடுகின்றது.அவனது இயங்குதலில் அவனுக்குள்ள பிரச்சினையினை அறுத்தெறிவதில் அதிக முனைப்புக்காட்டுகின்றது. உளவிடுதலை என்பது ஒருவனது மனதிலே குட்டை போல் தேங்கிக்கிடக்கின்ற பிரச்சினைகளிற்கான தீர்வினை முன்வைக்க முனையும் செயற்;பாடாகும் இத்தகைய செயற்பாடுகளினை நாடகத்தின் தோற்றத்தில் விஞ்ஞான பூர்வமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகின்ற சடங்கில் இருந்து தோற்றம் பெற்றது எனும் கோட்பாட்டில்; காணமுடியும். சமூகத்தில் மன நோயாளர்களின் உருவாக்கத்தினை சடங்குகள் தடுப்பதாக சிக்மன் ப்ரெய்ட எனும் உளவியல் அறிஞர் குறிப்பிடுகின்றார். அரங்கும் பிரச்சினை உடையவர்கள் கூடுதலும் அப்பிரச்சினையினை தீர்த்துக்கொண்டு தமது வாழ்வியல் நீரோட்டத்தில் இணைவதற்கான வாய்ப்பினை ஏற்ப்படுத்துகின்றது. சடங்குகளிலே காணப்பட்ட உளவிடுதலை செயற்;பாடுகளினை நோக்குவோமாயின் சங்க காலத்தில் இடம்பெற்ற வேலன் வெறியாடல்' எனும் சடங்கானது நிகழ்த்தப்படுகின்ற இடமாக மலைஅடிவாரம் ஃ பெண்ணினது வீட்டு முற்றம் காணப்படுகின்றது.மலை அடிவாரம் எனும் போது வி;த்தியாசமான இடமாக காணப்படுகின்றது. இச்சடங்கு நிகழ்த்தப்படும் நோக்கமாக காதல் நோயினால் பீடிக்கப்பட்ட பெண்ணினை வேலன் என்பவன் உருவேறி(வெறியாடல்) ஆடுவதன் மூலம் தீர்க்கப்படுகின்றது. இங்கு பெண் கொண்டுள்ள நோய்தீர்க்கப்படுவதாகவும் அந் நோய்தீர்கப்படுதலின் ஊடாக சமூக இசைவாக்கத்திற்கு உட்பட்டு சமூக இயங்கியல் வெளியில் அப்பெண் இணைந்து கொள்வதாகவும் அதற்காகவே அச்சடங்காசார செயற்;பாடுகள் மேற்கொள்ளப்பட்டமையினை காணக்கூடியதாக உள்ளது. அரங்க வரலாற்றில் கிரேக்க அரங்கில் கதாஸிஸ் எனும் கோட்பாடும் பரத முனிவர் எழுதியதாக குறிப்பிடப்படுகின்ற கீழைத்தேயநாடக நூலான நாட்டியசாஸ்திரத்தில் ரசக் கோட்பாட்டின் ஊடாக உணர்ச்சி வெளியேறல்கள் பற்றி குறிப்பிடப்படுகின்றது. கிரேக்க அவலச்சுவை (வுசயபநனல) நாடகத்தில் பார்ப்போரிடையே உணர்ச்சி செப்பம்ஃ உணர்ச்சி வெளியேறுகை (ஊhயவாயசளளை) ஏற்பபடுவதாக அரிஸ்ரோட்டில் குறிப்பிடுகின்றார். 'அவலச்சுவையை பரிவும் பயமும் என்பார்அரிஸ்ரோட்டில். பரிவு, பயம் என்ற உணர்வு நிலையின் ஊடே தேங்கி கிடக்கும் மனவெழுர்ச்சி உணர்வு வெளியேற்றப்பட்டு உள்ளம் தூய்மைப்படும் என்பார். இதனை இணக்கம் ஃ சமரசம் என்றார் கெகல்.அதாவது வாழ்வின் தற்காலிகமான இசைகேடு, நிரந்தர இசைவு நிலைக்கு மாற்றப்படுதல் என பொருள் கொள்ளலாம்.மரணத்தின்; முன்னிலையில் வாழும் மன உறுதியை தருவது எனவும்கொள்ளலாம். இந்த உறுதி அவலச்சுவையில் மீள வலியுறுத்தப்படுவதன் மூலம்வற்றாத உறுதியாக மாறுகின்றது'1 இவ்வகையில் பார்ப்போரிடையே மாறுதலினையும் உறுதியினையும் கிரேக்க நாடகங்கள் அளித்தது.இது உளவிடுதலைக்கான பண்பாகும்காரணம்,பயம்,பீதியில் இருந்து அவனை விடுதலை அளித்தது. மனிதர்களிற்கு அவர்களது வெற்றிக்கு தடையாக உள்ள விடயம் பயமும் வெட்கமும் எனில் மிகையில்லை.இதனடிப்படையில் பயத்தினை எதிர்கொண்டு அதனை வெற்றி கொள்பவன் வாழ்வினை வெற்றி கொள்கின்றான் எனும் அடிப்டையில் இந்நாடகங்களது அடிப்படைப்பண்புகளாக மனிதர்களினை பயம் பீதியில் இருந்து விடுதலை பெற செய்வதாக காணப்படுகின்றது. '..........தனது வாழ்வை ஆளுகை செய்யும் புறச்சக்திகளோடு இவை மனிதனிலும் மேலானவை- போராடி நின்று தனது உணர்வுகளினையும்,நியாயங்களினையும் வெளிப்படுத்திய கிரேக்கத்து நாடகம் ஆடலையும் , பாடலையும்,ஓதலையும் தனது பிரதான வெளிப்பாட்டு பக்கமாக கொண்டது.2' ஆடல்,பாடல் பண்புகள் உளச்சிகிச்சை அளிப்பதில் முக்கிய பண்பாக காணப்படுகின்றது. சிகிச்சை எனும் சொல்லானது குணப்படுத்தல்(ர்நயடiபெ) எனப்படுகின்றது. உளச்சிகிச்சை என்பது(Pளலஉhழவாநசயிhல) உள்ளத்தில் எற்ப்படும் பிரச்சினையினை குணப்படுத்தல் எனப்பொருள் கொள்ளப்படுகின்றது. மேலைப்புலத்தில் து.டு.ஆழுசுழுNழு வியன்னா தன்னெழுச்சி அரங்கு (ஏiநெயெ வுhநயவசந ழுக ளுpழயெநெவவைல) என்பதன் மூலம் உளச்சிகிச்சையினை அளித்திருப்பதினை அரங்க வரலாற்றில் இருந்து கண்டு கொள்ளக்கூடியதாக உள்ளது. உளமறி நாடகம் தொடர்பாக து.டு.ஆழுசுழுNழு குறிப்பிடும் போது '...மனிதனின் இனம் தெரியாத மனவுலகின் சிக்கல்களை கண்டு பிடிப்பதற்கான ஒரு சிறந்த ஊடகம்..'3 எனக்குறிப்பிடுகின்றார். சிகிச்சை நாடகத்தினை பொறுத்தவரையில் பிரச்சினைக்கு உட்படுத்தப்படுபவரின் (Pசழவயபழnளைவ) வெளிப்படையான நடத்தைகளை அவதானித்து பகுப்பாய்வு செய்து இவ்வெளிப்படையான நடத்தையில் இருந்து பிரச்சினைக்கு உட்படுபவரின் மன நிலைச்சூத்திரங்களினை அறிய வேண்டும் இதனை அறிய தூண்டுகின்ற அரங்கவியலாளராக (குயஉடைவையவழச) அமைகின்றார். ஒரு உளமறி நாடகத்தை பொறுத்தவரையில் சாராம்சம் கனவுகளே எனவே இது ஒரு நனவிலி; மனத்தின் இயங்கியலாக உள்ளது'...4 து.டு.ஆழுசுழுNழு வினது அரங்கில் நடிகன் பார்வையாளர் என்ற வேறுபாடு இல்லாத சூழல் ஏற்படுத்தப்படுவதுடன் புதிதளித்தல் மூலம் பங்குபற்றுனர்களை ஆக்க கர்த்தாவாக்குகின்றார். ஈழத்தமிழரங்கினை பொறுத்தவரையில் 90 களில் தொண்ணுறுகளில் இச்செயற்ப்பாடுகள் பெருமளவில் வெளிக்கிளம்புகின்றன. இதன் தொடக்க புள்ளியாக குழந்தைம.சண்முகலிங்கம் விளங்குகின்றார். இவரது அண்ணையிட்டதீ,வேள்வித்தீ என்பவற்றினை முதன்மையாக கொள்ளலாம். சிகிச்சை அரங்கின் மையப்பொருளாக சித்திரவதைகள் வன்முறைப்படிமங்கள், மனக்குமைச்சல்கள் வெளிப்படுத்தப்படுகின்றது. யுத்த நெருக்கீடு ஏற்;படுத்திய தாக்கத்தினை அனடனையிட்டதீயும் ,வேள்வித்தீ ஒரு பெண்ணின் பாலியல் பலாத்காரத்தினையும் பேசு பொருளாக கொண்டிருந்தது. க. சிதம்பரநாதன் தனது அரங்க செயற்ப்பாடுகளினை மேற்கொண்டிருந்தார். '.... சிதம்பரநாதன் நாடக பட்டறைகளினையே நாடகமாக்கி வருகின்றார்.உளத்தாக்கத்தால் பாதிக்கபட்ட இளைஞர்கட்கு நோய் மருந்தாக(வுhநசயிhல) இவரது நாடக பட்டறைகள் அமைகின்றன.அதன் காரனமாக மீண்டும் சடங்கிற்கு செல்லல் என்ற கொள்கை இவரிடமும் இவரது குழுவினரிடமும்உண்டு.சடங்கு நிலையில் தான் மனிதர் பேதமின்றி இணைவர் அந்நிலையில்;தான் உள அமைதி சாத்தியம் என்கிறார்கள் தனது ஒவ்வொரு நாடக பட்டறையினையும் ஒவ்வொரு நாடகம் என சிதம்பரநாதன் கூறுவார்'5. உளத்தாக்கத்தில் பீடிக்கப்பட்டவர்களினை அவ்வடுக்களில் இருந்து விடுவிப்பதற்கு அரங்கினை கருவியாக கையாழ்கின்றார். இவர் அரங்கு பற்றி குறிப்பிடும்போது '.... அரங்கு எண்டு நினைக்கிறது வந்து ஒரு பேருணச்சியை னுநயட பண்ணி பாக்கிறதுக்கான ஒரு இடம் வாழ்கையில செய்ய முடியாத இடம்பெற முடியாத ஒரு பேருணர்ச்சியை னநயட பண்ணிப்பக்கிறதக்கான ஒர் இடம்.' 6 உணர்ச்சியினை னுநயட பண்ணி பார்ப்பதற்கான இடம் எனும் போது உணர்ச்சிகளினை னநயட பன்னுவதன் ஊடாக உளச்சமநிலையினை பெற்றுக்கொள்ள முடியும் ......போர்ச்சூழலில் ஏற்பட்ட மன அழுத்தத்தினை தீர்ப்பதற்கான சிகிச்சை அரங்கின் ஒவ்வொரு கட்ட வளர்ச்சி படி நிலையிலும் காத்திரமான பங்களிப்பை சிதம்பரநாதனின் அபார கற்பனைத்திறனும்கலைஞானமும் வழங்கி நிற்கின்றது. உசல ழக யளயை நடவடிக்கைகளில் பெற்ற தொடர்புகளும் மௌனகுரு மூலம் பெற்றுக்கொண்ட கூத்தாட்ட நுட்பங்களும் சிதம்பரநாதனுடன் ஒன்றினைய கூத்தாட்ட நுட்ப முறைகளினூடே உளச்சிகிச்சை அரங்காக சடங்கு நிலை நோக்கி நகர்த்தி வருகின்றார். அரங்கில் இருந்து மக்களை நோக்கி தெருவெளி நகர்த்த சிதம்பரநாதனின் அரங்க முயற்;ச்சிகள் ஒவ்வெண்றும் சமூக மாற்றத்தை நோக்கிய ஒரு தொடர்பியற்சாதனமாக அச்சம், பயம், மௌனம் ,தாழ்வுமனப்பான்மை போன்ற மனஅழுத்தங்னளை நீக்கி தனக்குள் தான் ஒடுங்கி புதையுண்டு மௌனித்துப்போயிருக்கும் மௌனப்பண்பாட்டை தகர்க்கும் உளமறி சிகிச்சை அரங்காக பரினமித்துள்ளது எனலாம்.'7 இத்தகைய செயற்;பாடு உளப்பிரச்சினையினை தீர்ப்பதில் கூடிய கவனம் செலுத்துகின்றது சுனாமி எனும் அழிப்பேரலையின் தாக்கத்தில் கண்டுண்டு போயிருந்த மக்களை விடுவிப்பதில் கலாநிதி சிதம்பரநாதனின் வழிப்படுத்தலில் அவல நீக்க ஆற்றுப்படை அரங்கு எனும் செயற்பாடு நிகழ்த்தப்பட்டது.சான்றாக அச்செயற்ப்பாடடின் போது முதியவர் ஒருவர் குறிப்பிடும் போது 'உள நோய்க்கு மருந்து' என குறிப்பிட்டார். சுனாமி அவல நீக்க ஆற்றுப்படை அரங்கச்; செயற்பாட்டில் பல்வேறு மாறுபட்ட அநுபவங்கள் ஏற்பட்டதுடன் உளச்சிகிச்சை அல்லது ஆற்றுப்படுத்தல் எனும் தளத்தில் அம்மக்கள் கொண்டிருந்த பயம், பீதி என்பவற்றினை போக்குவதற்கான செயற்தளங்கள் மேற்க்கொள்ளப்பட்டதுடன் அம்மக்களிடம் காணப்பட்ட ஆற்றாமை, இயலாமை ,நம்பிக்கையீனங்களினை இல்லாதொழிப்பதற்கும் புதிய எண்ணங்களினை விருத்தியாக்குவதற்கும் தமது கடந்த வாழ்வினை மீளவும் கட்டமைத்து கொள்வதற்கான நம்பிக்கையினை ஊட்டுவதற்குமான செயல்தளங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. இத்தகைய செயற்பாடுகள் அவர்களிடையே மாற்றத்தினையும் எதிர்காலம் தொடர்பான அவநம்பிக்கை போக்கப்பட்டு நம்பிக்கையோடு எதிர்காலத்தினை எதிர் கொள்வதற்கான தன்னம்பிக்கையினை அளித்தது. மேலும் எதிர்காலத்தின் சிற்பிகளாக மதிக்கப்படுகின்ற சிறுவர்களது உள மேம்பாட்டிற்கும் அவர்களது ஆளுமை மேம்பாட்டிற்கும் அடிப்படையிலான வகையில் அரங்க செயற்பபாடுகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. பலரது பார்வையில் விமர்சனரீதியாக காணப்படுகின்ற போதிலும் மன நல மருத்துவரின் பார்வையில் ஏற்றுக்கொள்ள கூடிய விடயமாக காணப்படுகின்றது இதற்க சான்றாக 'அரங்க செயற்பாட்டை ஆற்றுப்படுத்தலின் அங்கமாக மேற்க்கொள்ளலாம் அல்லது ஒரு உணர்ச்சி வெளிப்படுத்தல் முறையாக செயற்ப்படுத்தலாம் அரங்க செயற்பாட்டை உளச்சிகிச்சைக்குரிய அரங்காகவும் மாற்றிக்கொள்ளலாம்....'8 இப்பகைப்பலத்தில் நோக்ககின்ற போதுஅரங்கு எனும் தாக்க வன்மையான சாதனமானது பல் துறைப்பரிமானத்தினை உடையதாகவும்அப்பரிமானத்தில் உள விடுதலைக்கான பணியினையும் தன்னகத்தே கொண்டுள்ளது. அடிக்குறிப்புக்கள் 1. சண்முகலிங்கம்,ம.(2003) நாடகவழக்கு (அரங்க கட்டுரைகள்) தொகுப்பாளர் ஸ்ரீகனேசன் கந்தையா,இனுவில் இலக்கியவட்டம்,பக்11 2. மே.கு.நூ பக்.23 3. ரவிச்சந்திரன்,எம்.பி.(2008) கூத்து முறைமையும் கூத்து வழிவந்த அரங்க வளர்ச்சிகளும்,மட்டக்களப்பு,எம்.பி.ஆர்வெளியீடு பக்178 4. மே.கு.நூ பக்178 5. மௌனகுரு,சி.(2003) அரங்கியல்,கொழும்பு,பூபாலசிங்கம் புத்தக சாலை பக்187 6. பொண்ராசாஅன்ரன்,ஆதவன்(நேர்காணல்) சிதம்பரநாதன் (2004) கட்டியம் பக் 74-75 7. ரவிச்சந்திரன்,எம்.பி.(2008) கூத்து முறைமையும் கூத்து வழிவந்த அரங்க வளர்ச்சிகளும்,மட்டக்களப்பு,எம்.பி.ஆர்வெளியீடு பக்181 8. சிவதாசன் ,எஸ். (2009) நலமுடன்(மனநல மேம்பாட்டு கட்டுரைகள்)கொழும்பு, பூபாலசிங்கம் புத்தக சாலை,பக்155